Bog‘dagul
0
(Hikoya)
Deraza ortidagi ayol
Yer endi ko‘klayotgandi...
Yangi kelinchak ham bitta tuqqandan keyin shu uy endi maniki ekan deb ishonarkan. Ungacha yegani porimay, ko‘ngli alag‘da yurarmish...
Tongniyam, tog‘niyam tumshug‘i uyulganday. Oyqorning oy suratlig‘ qorining qovog‘idan ham qor yog‘adi....
Buyuk dramaturgning yozgani bo‘ladi
Ustoz, “Shunday bir asar yozishni orzu qilaman – uni ko‘rgan tomoshabin qah-qah urib kulmasa, biroz havas, bir qadar ma’yuslik bilan jilmaysa va jilmayib o‘tirganini...
Sendan maktub kutdim…
* * *
derazada charchagan soat
o‘tgan kunlariga tikilar unsiz
sanagan vaqtlarin eslaydi bir-bir
u shoshib yurardi yaqindagina
qichqirib chorlardi o‘ziga
o‘tib ketayotgan vaqt haqda ayta
shoshirardi hammani tinsiz
bilmasdiki u o‘lchagan...
“Bu diyorning ayvonlari nurga talosh…”
Qalbi olov shoirning ushbu satrlari xayolimga tushsa, yuragim hapqirib ketadi:
Bu diyorning ayvonlari nurga talosh...
Qishloq, uy, ayvon... Bolalik yillarim nigohimda gavdalanadi. Ayniqsa, momomning uyi, hovlisi...
Quyoshim enam
Mehr-shafqat, oqibatni har narsadan
afzal bilgan onam Xadicha
Xudoyqul qizining
xotirasiga bag‘ishlayman.
Muallif
Enam...
Uyda mol-hol so‘yilguday bo‘lsa, enam yuragini avaylab oldirib qo‘yadilar:
– Akalaring jeydi, jo‘raklari tovday bo‘lsin, iloyim.
Jigari-yu buyragini...